weekend weg

volgens mij kloppen mijn dagen niet meer maar jullie weten wel wat ik bedoel haha

Hari tigapuluh tujuh (sorry John :D)
Vandaag kwamen de ouders van isolde. We waren ’s ochtend al vroeg op omdat Temilja al om zes uur wakker was en om half zeven maar ging zwemmen omdat ze niet meer kon slapen. Isolde zou om zeven uur komen. Temilja had de wekker gezet de vorige ochtend dus Isolde dacht dat die wel af zou gaan maar Temilja had haar telefoon meegenomen omdat ze de tijd wilde weten. Dus het was lekker miscommunicatie en toen ze om half acht terug kwam lag isolde nog lekker te pitten. Toen zijn we maar gaan eten en hebben we de kamer opgeruimd omdat we natuurlijk geen mensen kunnen ontvangen in een rommelhok. Het was niet zo’n rotzooi maar alles stond vol dus we hebben het weg geruimd. Om negen uur hadden we dan eindelijk de taxi en gingen we op weg. Het was maar een half uurtje naar het vliegveld dus we waren ruim op tijd. Wat we dan ook wel weer nodig hadden om de gate te zoeken omdat we natuurlijk geen idee hadden waar we moesten zijn dus loop je automatisch altijd de verkeerde kant op. Maar we hadden toch nog een paar minuten over om een vers sapje te drinken. Ze waren om 9:55 geland en om 10:15 zagen we ze al. Maar wat duurde het lang voor ze kwamen. Ze stonden maar naar die koffers te kijken en wij konden er niet heen. Bleek dat de grootste koffer achtergeleven was op Kuala Lumpur. Alle kleding van ma zat er in lekker handig. We hebben het adres gegeven van ons hotel en de koffer zou ’s avonds met een ander vliegtuig nageleverd worden. GELUKKIG. Daarna zijn we naar het hotel gegaan. Daar hebben ze de kamer gekregen en zijn we ff gaan zitten. Pa moest helemaal lachen om onze kamer. Het is toch wel heel klein. Maar we zijn flexibel genoeg dus het lukt ons wel. We zijn maar niet te lang gaan zitten want pa en ma waren wel een beetje moe. We zijn naar het ziekenhuis gegaan waar we door Cecilia rondgeleid werden. Nou ja ze paradeerde door het ziekenhuis zodat iedereen kon zien dat ze met buitenlanders was. En ze praatte aan een stuk door. Echt Cecilia dus. Toen vroeg ze pa wat hij deed en die vertelde dat hij in de catering zat voor ziekenhuizen. Nou dat was natuurlijk helemaal geweldig en hij mocht zo beginnen om dat hier op te zetten. Pa heeft haar gelukkig af kunnen houden. Daarna zijn we naar plaza Surabaya gegaan om wat te eten. Ze hebben daar geweldige broodjes dus dat was smikkelen. Daarna bij Exelenso een luxe koffie gekregen. Heerlijk. Isolde had koude koffie met chocolade stukjes er in en Temilja had een koude koffie met tiramisu. Toen was het al 4 uur en zijn we terug naar het hotel geweest daar hebben pa en ma geslapen en zijn Temilja en ik een film gaan kijken van de harde schijf die Isolde van haar ouders gekregen had. Haar broertje had er allemaal films op gezet dus we hebben genoten (bedankt Rick). Om zeven uur kwam Yvonne ons ophalen om te gaan eten. Dat hadden we afgesproken. Ze had Kristie meegenomen haar jongste dochter. Zij is dertig en hartstikke gezellig. We zijn naar de galaxy mall geweest en zijn bij de Dutch duck gaan eten. Dat is een chinees restaurant heerlijk. Kristie heeft besteld we hadden eend, vis vers gevangen uit het aquarium, natuurlijk rijst, iets met rundvlees, groente met heel veel knoflook en mie ayam (mie met kip). We hebben geprobeerd met stokjes te eten maar dat ging niemand goed af dus we hebben het maar met mes en vork gegeten. Het was heel erg gezellig en het was zo half tien. Daarna zijn we nog wat gaan drinken bij de Starbucks. Het bestellen gaat hier echt op z’n elfendertigst maar uiteindelijk had iedereen besloten en hadden we het allemaal gekregen. Toen was het al tien uur geweest en wilde pa en ma toch wel naar huis. Om elf uur waren we goed en wel thuis. morgen moeten we weer vroeg op voor Bhakti Luhur arme ouder :D

Hari tigapuluh delapan
4:50 de wekker au dat doet pijn ook al heb je niet de vorige dag een wereld tour gemaakt. Om 6 uur waren we op Bhakti Luhur. Daar de koffers gedumpt en naar de oudjes gegaan. Aan het begin was het nog wel onwennig maar uiteindelijk hebben we leuk gegymd en daarna met de oudjes die Nederlands spraken gesproken. We hebben toen allebei een tasje gehad wat ze maken van mie verpakkingen. Heel erg gaaf. We hadden het al een keer gezien en toen hoopte we al dat we het zouden krijgen maar nu kregen we het dan dus dat was hartstikke leuk. Het is ook echt mooi. Daarna zijn we nog even bij de kinderen gaan kijken en bij de school. Daarna bij Barto de fysiotherapeut gaan kijken maar die was ons liever kwijt dan rijk. Dus zijn we maar buiten gaan zitten. Om kwart voor tien kwam onze driver. Hij zou ons naar Batu brengen. Dat ligt bij Malang maar eerste wilde we nog wat dingen bekijken. We hadden hem voor twaalf uur gehuurd dus dat moest wel lukken. We zijn eerst naar Gandi jawi gegaan. Dit was een boeddhistisch heiligdom van ongeveer 1300. het is één van de aantal graftempels welke gewijd zijn aan koning kertanagara. Daarna zijn we op weg gegaan naar Belahan. Dat is in de bergen. Het was een helse rit er naartoe. We moeten over onverharde wegen grote kuilen en smalle paatjes. Dood eng. Na geheel door elkaar geschud en geklutst te zijn kwamen we er dan aan. Het was heel klein. Een klein vijvertje met een beeld van een vrouw die haar borsten beet houden uit die borsten komt dan water. Heel charmant. Het wordt omschreven als een heilig bad in 1049 gemaakt en het wordt aangenomen dat doning Airlangga hier begraven ligt. Wij waren er in ieder geval erg blij mee want dan konden we even met onze voeten in het water en natuurlijk op de foto met het beeld. Wij willen natuurlijk ook even die borsten beet houden haha. Daarna wilde we via kendiri naar candi penataran gaan. De chauffeur leek het niet te begrijpen maar na een paar telefoontjes gingen we dan toch op weg. Het duurde ongeveer 3 uur voordat we ergens aankwamen en de chauffeur viel bijna in slaap. Wat had hij nu gedaan. Hij vond het te ver naar candi penataran dus had hij ons gelijk naar het hotel gebracht. En candi penatraran is ongeveer vier uur rijden daar vandaan. De lul. Als hij gedaan had wat we vroegen had hij twaalf uur in de weer geweest maar dat wilde hij niet dus had hij ons maar snel afgezet. En zij hadden er natuurlijk geen zin meer in om nog eens in die auto te moeten duiken. Dus we hebben het minimum betaald en hebben hem weggestuurd wat een eikel. Het hotel is mooi. Lekker zwembad grote tuin heerlijk. Maar we zijn eest het stadje in gegaan. Het stelt niet veel voor. Het is allemaal klein en vies en er is een hoop herrie maar de markt was wel leuk. Daar kwamen we tot onze verbazing Nederlanders tegen. Het ergste was nog wel dat twee van hen op klompen liepen. Maar het was wel ff lachen. ’s Avonds hebben we lekker gegeten. Een steak pa ma en Isolde van beef en temilja van een kippie. Heerlijk. Temilja vond het wat minder want er zaten allemaal stukjes kraakbeen in haar kip. Dus dat was wat minder. We zijn lekker vroeg gaan slapen omdat we de volgende dag om 1 uur ’s ochtends ons bed al weer uit moesten om naar de Bromo te gaan. Pa en ma sliepen natuurlijk zo maar wij hebben nog wel een tijdje wakker gelegen en hebben nog een film gekeken dus meer dan 2 uur slaap hebben we niet gehad.

Hari tigapuluh embilan
Dus vandaag om 1 uur opgestaan. En toen in de auto naar de Bromo. Het was ongeveer drie uur rijden. Het eerste stuk ging goed omdat het recht toe recht aan was maar toen we de bergen in gingen werd het toch een stuk minder leuk. Isolde zag af en toe groen van misselijkheid. Eindelijk waren we dan op de top. En je zult het niet geloven maar het is daar KOUD. Niet normaal. Het kan er zelfs vriezen. Maar dat deed het gelukkig niet. Dus we hebben ons dik ingepakt en zijn op weg gegaan naar de top. Het was pas kwart over vier en de zon zou pas om kwart voor vijf op gaan dus we hadden alle tijd om ons ontbijt dat we meegekregen hadden op te eten. Isolde is boven gebleven want die kreeg nog geen hap door haar keel. We konden steeds meer zien toen de zon op begon te komen maar er pakt ook steeds meer wolken samen aan de horizon dus de zon kwam maar niet op. Het was wel erg mooi. Je kon zo neerkijken op de vulkanen en uit een kwam rook. Maar naar meer dan een uur en nog geen mooie zon zijn we het op gaan geven en zijn we terug gegaan. Het was toen zes uur dus we waren om negen uur thuis. dan heb je er dus al een dag op zitten. Dus pa is gaan slapen want die was erg moe en ma, Temilja en Isolde zijn lekker in de zon gaan liggen en gaan zwemmen. De tijd was niet vooruit te branden. Toen wij dachten dat het al wel een uur moest zijn was het pas kwart over elf. Dus we hebben veel te lang in de zon gelegen. Mam had alleen factor 50 bij zich. Dus Isolde wilde zich niet insmeren want het is natuurlijk wel de bedoeling dat ze bruin word. Dus veel te laat had zij zich ingesmeerd en Temilja met haar engelen geduld had haar lichaam niet zorgvuldig genoeg ingesmeerd dus die had allemaal randjes en streepjes die verbrand waren. Dus bij elkaar een leuk stel. Om één uur werd het minder weer en zijn we gaan lunchen (we hadden het idee dat we aan het avondeten waren) daarna hebben we ons opgefrist en zijn we een stukje gaan wandelen. Eigenlijk wilde we even de bergen in maar dat was veel te ver dus hebben we door de buurt gelopen. De buurt moet je je voorstellen als kleine huisjes die er allemaal verwaarloost uit zien. Heel veel kinderen beesten en af en toe een mooier huis. Uiteindelijk konden we niet verder en kwamen we op een akkerveldje terecht. We hebben daar overheen gelopen. Dat was nog een hele ervaring omdat het maar smalle paadjes waren en iedereen naar ons zat te kijken. Er werd van alles verbouwd. Rijst, basilicim, mais en nog veel meer. Daarna kwamen we weer in een wijkje terecht en we wisten niet hoe we er uit moesten komen. Maar uiteindelijk kwamen we een weg tegen die we herkende. Dus konden we terug lopen. Daarna een spelletje mens erger je niet gespeeld. Ma is daar natuurlijk weer veel te goed in maar Temilja en Isolde hadden de grootste lol om met elkaar te vechten. ’s Avonds hebben we gegeten met de BBQ. Het was wel lekker maar weer niet wat je verwacht. ’s Avonds zijn we maar vroeg gaan slapen rond een uur of tien geloof ik helemaal gesloopt. Oh ja vanavond heeft Temilja haar eerste cadeautje gehad een beer van Stefan. Lief hè.

Hari empatpuluh satu
Vandaag dan eindelijk een beetje uitslapen. We gingen om negen uur ontbijten. Vandaag zouden we ook Temilja haar verjaardag vieren omdat pa en ma morgen naar huis gaan. En wat had ze allemaal wel niet gekregen. Dat ze het allemaal meegesleept hebben gekregen. We hebben van Isolde haar oma snoep gehad en een kaart. Verder oud Hollandse snoepjes, sierraden, kaarten, een rammelaar om (zo kwamen we uiteindlijk achter) om de India man weg te jagen een chocolade lul van Stefan haha we durven er nog niet aan te beginnen en nog wat meer. Het was hartstikke leuk. Om tien voor tien kwam de receptioniste zeggen dat de chauffeur zij dat Probolingo (het stadje waar we vandaag naar toe gingen) erg voor de industrie was en niet leuk. Hij stelde voor om een stad verder te gaan kijken. Maar dat was wel gelijk een uur verderop. Dichter bij bali en natuurlijk verder van Surabaya. Maar er was verder niet veel te beleven dus we hebben er maar mee ingestemd. Weer 4 uur in de auto. We hadden met de tijd dat we gereisd hadden al in Spanje kunnen zitten. We zaten aan zee. Een cottage met twee bedden een hoog plafon en een kaal toilet met bad. Het was echt wel een beetje eng. De muren waren gebroken en het plafon was op sommige plaatsen beschimmeld. Temilja durfde er niet alleen te zijn. We hebben daar nog boodschappen gedaan en zijn toen gaan zwemmen. Het zeewater is hier gewoon warm. Eigenlijk voelt het een beetje vies aan. Maar je hoeft hier niet door te komen haha. We hebben een geweldig uitzicht en de zonsondergang was wel een beetje jammer want het was weer bewolkt. De chauffeur die ons heen gereden had zou ons ook terug rijden dus die bleef op het complex. We waren alleen in het restaurant. Niet echt gezellig dus. Maar toen we wilde bestellen was er niermand in de buurt om dat bij te doen. Nu staan hier gemiddeld twee keer zo veel personeel in de zaken als in Nederland en nog was er op dat moment niemand. Hopeloos. Uiteidelijk heeft iedereen gekregen wat hij wilde en was het heerlijk. Wel heel veel knoflook. ’s Avonds zijn we nog gaan jokeren en toen gaan lezen. We hadden genoeg gepraat even een paar uurtjes voor ons zelf.

Hari empatpuluh dua
Isolde is helemaal lek gestoken en aangezien haar gezicht het enige was dat boven de dekens uitstak lijkt het wel of ze een acne aanval gehad heeft het ziet er niet uit. De hemel was blauw en we kregen een Indonesisch ontbijt. Om zeven uur ’s ochtends :S. dus dat hebben we om negen uur maar niet meer opgegeten dus was ons volgende doel om een ontbijt te scoren. Het bleek uiteindelijk uit kaakjes, oreo’s en wat te drinken te bestaan. Heerlijk. Pa en ma zijn om tien uur weg gegaan. Dikke tranen natuurlijk van Isolde die kan van niemand afscheid nemen. Maar toen ze eenmaal weg waren knapte ze wel weer op en zijn we gaan zwemmen. We hebben foto’s genomen vanuit het water wat nog best spannend was aangezien er overal stenen in het water liggen en je makkelijk kan struikelen. Maar het fototoestel heeft het overleefd en het zijn prachtige foto’s geworden. Natuurlijk hebben we ook schelpen gezocht. Dat hoort er nu eenmaal bij als je bij het strand bent. Om 11 uur gingen wij ook naar huis. Wat natuurlijk niet in een keer kan. Pa bleek de kamer niet betaald te hebben (lekker snugger). Hij had de vorige dag heel erg hoofdpijn gehad en was het helemaal vergeten. Dus wij hadden al die Indonesiërs al uitgescholden dat ze hun zaakjes moesten bijhouden en zo en toen bleek hij toch niet betaald te hebben Oeps… maar ach. Daarna konden we dan eindelijk op weg. Lezen op de Indonesische weg is niet echt goed voor je dus dat heeft Isolde maar niet gedaan Temilja ging het daar in tegen heel goed af. Na 4 uur reiden waren we in Surabaya. Maar de chauffeur had geen idee waar hij ons heen moest brengen en we hebben nog drie kwartier door de stad gedwaald tot we wat gingen herkennen en hem naar ons hotel loodsten. Dol gelukkig kwamen we thuis. Weer wat vertrouwds. We hebben boodschappen gedaan en Isolde was zo moe dat ze na het eten (tonijn met mayonaise op een boterham Hmmm) om acht uur al in slaap viel. Heerlijk toch.