hari limabelas en hari enambelas

Hari limabelas.
Vandaag ging om 4:45 de wekker. Nu zal niet iedereen zeggen dat we het zwaar hebben maar wij vonden het toch verdomd vroeg. Om half zes zaten we in de taxi want vandaag ging het dan echt beginnen. We zouden therapie gaan geven aan de oude van dagen van baktil luhur. Om zes uur arriveerde we er en toen was het kantoor nog dicht. We hadden geen idee waar we heen moesten dus zijn maar even blijven wachten. Na tien minuten kwam de oudste zuster en die heeft ons meegenomen. Haar naam is Judith. Ze heeft ons nog even langs de kinderen geleid die een waterhoofd hebben. Dat was erg indrukwekkend. Daarna gingen we kijken bij de oudjes. Die zaten bijna allemaal buiten op een stoel te wachten. Zuster Judith ging vooraan staan en deed alle oefeningen voor op de maat van de muziek. Natuurlijk konden niet alle oudjes meedoen maar ze hadden er wel plezier in. Sommige konden niet staan dus deden niet zo actief mee, andere stonden wel maar konden het tempo niet bij houden en weer andere waren heel actief. Het was ongeveer een groep van twintig en het zag er best grappig uit. Na een half uur “gesport” te hebben (zo intensief is het nu ook weer niet) zijn we naar de fysiotherapeut gegaan. Deze man is ook al tachtig en doet dit eigenlijk voor de lol. Hij begint zijn dag met het opmeten van bijna ieder zijn hartslag. Boven en onderdruk. Na dat bijna een uur gedaan te hebben gaat hij naar een kleine therapie ruimte waar nog 3 andere zusters zitten die hem helpen met de patiënten. Het zijn er en stuk of 7. van tien tot elf kunnen de mensen van buitenaf inlopen. Hij is gespecialiseerd in dislocaties en dat heeft hij duidelijk laten merken. Alles is een dislocatie. Verder heeft hij ook wat spasmes behandeld d.m.v. massage niet veel bijzonders dus. De oudjes krijgen bijna geen therapie. Alleen als ze het heel hard nodig hebben. Maar niet om actief te blijven. Dus daar ligt onze plek. Om elf uur waren we klaar en om half twaalf kwam de auto ons weer ophalen. In het ziekenhuis wilde Cecilia ons nog spreken over wat er allemaal gebeurd was die dag. Daarna mochten we naar huis. Morgen is het TUK TUK dag iets Hindoeïstisch. Dus ben benieuwd wat er morgen te beleven valt op straat want we zijn heerlijk vrij. ’s Avonds kwam gelukkig onze indiaman weer met lekkere warme melk. Ben benieuwd wat hij morgen komt brengen. Voor morgen staat in de planning. Gezellig boodschappen doen :S wassen en aan het projectwerken , en als er nog een beetje tijd over is dan willen we graag nog even naar het zwembad maar of dat er in zit weten we nog niet.

Hari enambelas.
Vandaag dan onze heerlijk dag, we hebben eerst maar uitgeslapen omdat Isolde gisteren tot laat nog geskyped had. Toen hebben we de schoonmakers weggestuurd en zijn we gaan wassen enz. om half elf zijn we boodschappen gaan doen en daarna kwam ons favoriete deel een presentatie maken. We hebben er al wel veel aan gedaan maar LBP (low back pain) is nog wel een groot onderwerp. Dus we gaan het steeds uitgebreider maken. We hebben er van twaalf uur tot zes uur aan gewerkt zonder grote pauzes. Dus we hebben genoeg gedaan voor vandaag. Niet zo heel interessant dus vandaag. Op straat viel niet veel te beleven en eigenlijk was iedereen die wij kende ook binnen.
’s Avonds hebben we nog contact gezocht met thuis en hebben we stiekem van de Indiaman een halve liter bier, nootjes en een eiomelet gekregen. En wie slaat dat nou af. We hebben in geen 2 weken een druppel alcohol gedronken dus we wilde wel. Maar omdat we aan het skypen waren en we binnen niet mogen drinken hebben we het maar naar onze kamer gebracht en laten we het daar maar even staan tot er een beter moment komt. Verder niets spannends gebeurt.

Hari tujuhbelas
RECTIFICATIE: gisteren was het geen tuptup dag. Tuptup betekent closed. Het was dus een andere dag maar wel hindoeïstisch. Iets met de hele dag bidden maar ach we hadden in ieder geval vrij.
Vandaag onze dat van de presentatie en wat Isolde betaamd was ze al om half zeven wakker omdat het natuurlijk altijd spannend is. De presentatie was pas om twee uur maar dat maakt natuurlijk niet uit. Het grappige was alleen dat Temilja ook op dat moment wakker werd en we dus maar vroeg opgestaan zijn. We hebben ons boeltje gepakt inclusief laptop deze keer en zijn op weg gegaan naar het ziekenhuis. Er is een geweldige uitloop deze week van patiënten dus we hadden maar 3 patiënten om te bekijken waarvan er een sliep dus maar we hebben nog wat Indonesisch geleerd en zijn toen begonnen om nog even de presentatie door te nemen. Dit wekte veel interesse bij de meiden en daar hebben we dan ook even mee geoefend. Het was echt heel erg leuk. We hebben ze leren passief te roteren en dat is best moeilijk als je zo klein bent. Maar ze zijn hier wel erg sterk. Ook hebben we de uitleg van de oefeningen besproken omdat ze dat graag wilde weten. Om twee uur gingen we presenteren. Wij dachten dat we naar de salon zouden gaan met een groot scherm. Maar omdat dan de fysiotherapie onbemand was omdat iedereen mee wilde bleven we in de rehab. Daar hebben we onze presentatie profosorisch gehouden en veel dingen geoefend zoals het goed staan en het tillen. Iedereen deed goed mee en het was echt super grappig. Ook de oefeningen waren leuk en ze wilde allemaal een keer patiënt zijn. Zo hadden we een super interactie en werden er over en weer veel vragen gesteld. Allen denken we niet dat het zin heeft omdat ze maar blijven zeggen dat ze er geen tijd voor hebben. Maar ja daar denken wij nog anders over haha. Daarna zijn we terug naar de kamer gegaan. Temilja had geen zin om te zwemmen dus zijn we ons bier maar op gaan drinken. A girl has to do something. Dus wij het bier open gemaakt aan allerlei dingen natuurlijk want een opener hebben we natuurlijk niet. Uiteindelijk heeft Isolde het (met een kleine beschadiging) aan de tafel open gekregen. Temilja vond het vies dus heeft na twee slokken het op gegeven. Maar Isolde vond het wel wat (het zal is niet zo zijn) en heeft hem toen maar leeg gedronken. Ondertussen hebben we muziekjes geluisterd en het meezingen werd steeds harden er valser. Maar ach we hebben toch geen buren. Daarna maar friends af gekeken hebben nu al twee series gehad. Omdat we ’s avonds niet weg kunnen. Dus nu zitten we vol spanning te wachten tot we terug zijn en we eindelijk serie drie kunnen kopen haha. Daarna contact gehad met thuis. Morgen naar de mal een goedkoperen hopen we deze keer en zondag misschien naar een water park. Dus we hebben weer genoeg te doen.