Deel 2 je bent nog lang niet klaar met lezen

sorry weer geen alinea's ik wens jullie succes :D

Zondag.
Vandaag komen Isolde haar ouders. Dus wij eerst weer lekker uitslapen. Nou dat is weer gelukt tot 8 uur. Verder komen we tegenwoordig niet. Toen maar weer films zitten kijken en de kamer opgeruimd. Daarna moesten we toch wat actiefs gaan doen dus zijn we baantjes gaan trekken in het zwembad. Om 13:00 is Isolde nog ff gaan skypen met haar vriendje en daarna zijn we vertrokken naar het vliegveld. Dat is best een raar gevoel weer. Het geeft je het gevoel dat je al naar huis gaat. Maar we hadden niet veel tijd om daar bij stil te staan omdat we weer moesten zoeken naar de plek waar Isolde haar ouders aan zouden komen want het was een binnenlandse vlucht dus we waren niet helemaal zeker of we wel goed stonden. Maar uiteindelijk zagen we ze dan dus waren we goed. Gelukkig deze keer wel alle koffers binnengekomen en zijn we terug gegaan naar het hotel. Nu hadden haar ouders veel verhalen. Want zij hadden weer iets heel anders meegemaakt dan wij. En wij willen ook heel graag naar Bali dus wilde alles weten maar pa gaf niet veel prijs omdat we het zelf moesten gaan ontdekken. Natuurlijk hebben we wel veel verhalen gehoord en zijn we ook weer naar Sutos gegaan omdat we daar gisteren gewoon te lekker gegeten hadden. Ook weer met stukjes gegeten. Mam kon het niet zo goed dus die ging al snel over op de vork en lepel. We hebben weer heerlijk gezamenlijk gegeten want we hadden 4 gerechten besteld en 4 nasi en daar hebben we met zijn allen van gegeten. Daarna zijn we naar de dome gegaan voor een kopje koffie. Daar hebben we lekkere bomen op gezet over weet ik het allemaal wel niet. Het waren soms heftige discussies. Daarna zijn we nog even boodschappen gaan doen en toen weer terug naar huis.

Maandag
Vandaag moesten we gewoon stage lopen. Maar Yvonne had ons gevraagd om mee te gaan ontbijten op z’n honkongs. Dat is dus pas vanaf elf uur. Dus wij hebben tot half elf stage gelopen en hebben toen Isolde haar ouders opgepikt om daarna naar het restaurant te gaan. Het was wel een shique restaurant. En je kreeg er van alles. Thee onbeperkt. Wat ze zelfs bijsochonken al je er nog maar één slok uit had genomen. Je kon garnalen, mie, gehaktballen, iets met inktvis en nog veel meer kiezen. Ook hadden we pekingeend wat toch wel ons favoriet bleef. Het eten vonden we allebei niet echt lekker. Het hoogtepunt van de ochtend was dat de vader van Isolde een peper goedje in zijn pap had gegooid en daar bijna een rolberoerte van kreeg toen hij een pepertje tegen kwam. Dikke tranen. Daarna zijn we naar de mall gegaan. De Super mall. Daar hebben we op relax stoelen en op voetreflex apparaten gezeten. Dat was super lekker. Ook waren er van allerlei fitness apparaten waar we ons wel even vermaakt hebben. Daarna wilde Yvonne weg samen met haar kleinkind omdat die weer naar school moest dus zijn wij me kristie nog even gebleven. We hebben haar winkel gezien waar ze werkt het is een soort verkleinde Ikea met alleen meubels maar ook alle freubeltjes. Daarna hebben we nog wat rond gekeken maar er was niet veel bijzonders meer. Toen zijn we terug naar huis gegaan en hebben we lekker een stokbroodje gezond gemaakt in onze kamer. Daarna hebben we een film gekeken en zijn we allemaal in slaap gevallen. Lekker gezellig de laatste avond. Daarna is Temilja nog gaan skypen en heeft Isolde nog even met haar ouders zitten kletsen. Daarna zijn we gaan slapen.

Dinsdag
Vandaag weer een korte dag stage. Dat is wel lekker. Maar we moeten onderhand ook ons visum verlengen dus dat hebben we die middag gedaan. Anders zou hij verlopen. Dat was nog niet zo heel erg makkelijk. We hebben een hele boom aan papier in gevuld en toen bleek dat we het maar voor 1 maand kunnen verlengen. Dat is wel balen want Isolde heeft zeker twee maanden nodig en Temilja komt wel geteld één dag tekort. Dus dat is wel balen. Ook moesten we drie dagen wachten eer we ons paspoort weer terug kregen. En we willen echt dit weekend naar Yogya. Dus dat paste niet echt. Want we konden het officieel pas vrijdag ophalen. Maar met een beetje hulp van Yvon kregen we het dan toch voor elkaar dat we hem donderdag op konden halen. daarna wilde we terug. We waren gekomen met de auto van Yvonne. Maar die was even de kleindochter ophalen dus dat duurde nog even. Maar dat bleek later nog wel een uur te zijn en dan zou mam die mee was het vliegtuig niet halen dus zijn we met de taxi terug gegaan. We hadden een gezellige taxi. We verdenken de man dat hij homo is. Want heel de taxi was vol met roze. Roze dingen om zijn gordel roze dingentjes achter het raam. Het was een bont gedoe. Maar uiteindelijk hadden we nog genoeg tijd om koffie te drinken en toen moesten we ze weer uitzwaaien. Het ging makkelijker dan de vorige keer en zonder dikke tranen van Isolde haar kant. Ze heeft ze wel tot het einde toe uitgezwaaid. Daarna is ze gewoon gaan wassen want het leven gaat door. Daarna zijn we gaan eten en toen weer terug naar het ziekenhuis om nog even stage te lopen. ’s avonds altijd ff skypen met thuis en dan naar bed. Morgen weer vroeg op.

Woensdag
Vandaag weer naar Bhakti Luhur geweest. Daar hebben we voor het eerst gym voor de ouderen gegeven. Eerst aan de ouderen in de rolstoel en daarna aan de ouderen die kunnen staan. Dat was nog best moeilijk omdat wij oefeningen verzonnen hadden die ze uiteindelijk toch niet zo goed uit kunnen voeren. Dus moest er een hoop aangepast worden of verbetert ook hebben we nog geen goede muziek dus daar moeten we ook nog aan werken. Dus er is nog een hoop te doen. We zijn er totaal 2 uur mee bezig geweest terwijl de gym maar 30 minuten hoeft te duren dus de oudjes waren wel een beetje moe. Wij trouwens ook. Dr. Cecilia was met ons mee geweest omdat ze nieuwsgierig was naar onze gym. Daarna ging ze nog wat diagnoses nakijken omdat wij er achter waren gekomen dat die eigenlijk niet goed waren. Daarna heeft ze ons naar het hotel gebracht en zijn we eerst kaarten gaan halen voor de trein van vrijdag zodat we naar yogya kunnen dat was nog best grappig. Je moest op papier invullen waar je heen wilde en zo en dan gingen zij zoeken of er een plaats was. Dat was er dan en dan moesten we ook een kaartje voor de trein terug. Maar dat kon niet. Want alles was vol. Maar we konden het wel op Yogya proberen want daar zouden ze misschien nog wel plekken hebben. Dat vonden we wel een beetje raar omdat het toch de zelfde treinen waren. Maar we gingen maar gewoon want we kunnen ook nog altijd met de trein terug. Dus we hebben het maar gedaan. Daarna zijn we naar Surabaya plaza gegaan om de gegevens te verwerken en muziek te zoeken. Dit is dus een ramp. Muziek is moeilijk te vinden en het internet hield er na een uur mee op dus konden we niets meer dus zijn we maar weer terug gegaan. Door alle ellende zijn we maar weer een film gaan kijken en Isolde is toen in slaap gevallen en Temilja heeft zowaar heel de film uitgezien. Daarna zijn we boodschappen gaan doen. Toen zijn we op weg gegaan naar Sutos want Kristie was naar Wolverine geweest en daar wilde wij ook wel heen. Dus zijn we lekker naar de bios geweest. Eerst een hapje eten bij de Dome. We hadden pasta en lasagne. Dus dat was wel ff lekker. Daarna zijn we dan nog een rondje gaan lopen omdat het nog een beetje vroeg was. Uiteindelijk gingen we dan naar de bios. Een kaartje 15.000 rph. Een hele euro dus dat kon er wel vanaf. Het was een luxe zaal voor wel 200 mensen. De film was wel leuk maar het einde viel een beetje tegen. Daarna was alles dicht dus zijn we maar naar huis gegaan. We moeten ten slotte stage gaan lopen morgen.

Donderdag
Vandaag weer heel de dag stage lopen. Het begint nu een beetje op elkaar te lijken. Veel CVA patiënten die allemaal doorbewogen moeten worden daarnaast zijn er sommige die al wat beter worden en waar we dan mee kunnen gaan lopen. maar dat we alleen maar mogen kijken word toch wel een beetje vervelend. Dus proberen we wat meer aandacht aan Bhakti Luhur te besteden. Om twee uur werden we opgehaald om naar de Immigratie dienst te gaan met Yvonne. Zodat we nog net voor we weg gingen naar yogya onze visa’s op konden halen. Dit was nog niet zo gemakkelijk en we hebben er weer een uur gezeten maar uiteindelijk hadden we ze. We moesten namelijk op de foto en ze wilde onze vinger afdrukken hebben. Waarom? Geen idee, we kregen uiteindelijk alleen maar een stempel. Daarna gingen we de dochter van Yvonne ophalen. Halverwege begon louise 2 jaar (kleindochter van Yvonne) al mama te roepen omdat ze de straten ging herkennen. Dat was wel schattig. Maar toen mama er was begon ze te jammeren en aandacht te trekken van mama. Dus dat was een kabaal. Maar het werd nog erger toen Beckey achter het stuur ging zitten. Toen ging louise helemaal schreeuwen en wilde bijmama op schoot en weet ik het allemaal niet. En toen ze er uiteindelijk zat, wat wij hartstikke eng vonden omdat Beckey nu op de altijd zo drukke weg moest letten en op haar kind dat lag te krijgen op haar schoot. Dus we vonden het niet echt prettig. En ze deden er ook niet zo veel aan. Meer dan ssst kwam er niet uit terwijl wij de auto aan de kant zouden zetten en het kind is flink de les lezen. Na een rit van een half uur waren we gelukkig terug in het hotel. We hadden er allebei gewoon hoofdpijn van. ‘s Avonds onze favoriete serie zitten kijken. Ook nog even contact met thuis gehad. Morgen gaan we naar Yogya dus dat word spannend.